MÜPHEM

Aydınlıktan karanlığa giden bir yol çiziyor insanoğlu
Durmak bilmeyen bilinmezliğe yelken açıyor

Biri:
Rüzgârın sesi, kalbimin sesi olsun diyecek
Bir diğeri; sesim rüzgârın sesine karışsın isteyecek!

Sesimiz tek ses olsun ve aynı geminin yelkenine rüzgâr olup hakikâte istikamet buyursun diyecek bir diğeri!

Ya sen?..
Peki ya sen tüm bunlar arasında neredesin?

Senin hakikatin, senin doğruların, yanlışların, çizgin hangi hakikât penceresinden kâinatı seyre dalacak?!

Bir bilinmezlik karışıyor sesime bir bilinmezlik, ben/lik ve hakikât ayrımında…